“Jongens en meisjes, we arriveren om exact 14-honderd uur bij het stadion.”, brieft Emiel Freriksen ons mede door de microfoon. De organisator blijkt gelijk te hebben, wij arriveren stipt om twee uur bij het stadion. De harde kern van Eintracht Frankfurt staat er al. Ze kijken een beetje verbaast naar de spelersbus van FC Twente. De politie kijkt angstig, je ziet ze denken: “Hebben wij ons wel goed voorbereid?”. Emiel pakt wederom de microfoon en vervolgd zijn instructies: “Om precies 18-honderd uur zal de bus vertrekken, dus laten wij ervoor zorgen dat wij tijdig bij de bus terug zijn. We gaan in rijen van twee in dubbelmars naar het Bradwurst-kraampje en daarna door naar het stadion”. Gedisciplineerd volgt de groep de grote hopman van vvTwenthe. 

Alles verloopt vlekkeloos (afgezien van wat curryvlekken op de trui). De jongens genieten van het hele gebeuren en moedigen de thuisploeg aan: “Leverkusen, Leverkusen, Hey, Hey!!”, maar ze worden al snel overstemd door de harde kern van Eintracht Frankfurt die vroeger blijkbaar zijn opgegroeid met Pipi Langschrumf (zie het filmpje ophttps://www.facebook.com/TwentheE1). Na de wedstrijd kleurde het stadion rood en kreeg iedereen nog een kerstgroet en om precies 18-honderd uur vertrekt de bus met de E-jeugd, D-jeugd, papa’s, mama’s, zussen en opa’s richting Twenthe. Nog even langs de McDonalds en dan zijn ze weer in Goor. Moe maar voldaan.

Langs deze weg willen we nog een keer Emiel Freriksen bedanken voor de geweldige (en vooral strakke) organisatie. Top!